F: İbrahim Akyürek
Devrimci motokurye hareketi
Metin Yeğin Gazete Duvarİki de bir, ‘Marx artık geçmişte kaldı’, ’Proletarya veda’ diyenlerin anlayamadığı şey şu. İşçi sınıfını, işçi yapan ellerindeki çark-çekiç değil, boyunlarındaki zincir. Mesela bugün, hepsi birbirinden bağımsız, altlarında ki üretim araçlarını, motosikletlerini bile kendileri satın almak zorunda kalan motokuryeler, vızır vızır sizin sağınızdan solunuzdan geçerken nasıl gözlerinizi kapatıp, ‘Proletarya’ yok denilebilir?
Bugün kente gelen binlerce kamyon malzemeyi, her yere, ev ev dağıtan kargocuları hesaba katmadan, bir ‘üretim’ ilişkisi tanımlanabilir mi?
‘İnternet üzerinden satış’ tekellerinin doymak bilmeyen iştahı, her geçen gün sokakları daha fazla dolduruyor. Neredeyse fabrikalardan daha çok işçi, kapı kapı dolaşarak mesai yapıyor. İş saati yok, hafta sonu tatilleri ya da yıllık izinler yok, güvence hiç yok, iş kazası çok. Üniversite mezunu, Motokuryeler, kargocular, paket servisçiler.. yeni işçi halleri.
Salgında dehşetli bir hızla iflas ederek batan küçük esnaf, bu işçi saflarının, halihazır yedek ordusu.
Motokuryeler, arkalarına bağlı sepetlerde sadece pizza mı taşıyor?
Dünyayı değiştirme umudu da sığmaz mı o sepetlere ?
